Pelophylax lessonae
Amphibia → Anura → Ranidae → Pelophylax → Pelophylax lessonae
Rana vërde picina
Ο Βάτραχος του Lessona ( Pelophylax lessonae ) είναι ένα από τα πιο κομψά μέλη της ομάδας των πράσινων βατράχων, εύκολα αναγνωρίσιμος από το μεσαίο-μικρό του μέγεθος και το έντονο χρώμα της ράχης του, που κυμαίνεται από ζωηρό πράσινο έως πρασινωπό-καφέ, σχεδόν πάντα διακοσμημένο με μικρές σκούρες κηλίδες.
Τα αρσενικά εμφανίζουν χαρακτηριστικούς εξωτερικούς φωνητικούς σάκους, λευκούς και ευδιάκριτους κατά την αναπαραγωγική περίοδο.
Τα θηλυκά φτάνουν ελαφρώς μεγαλύτερα μεγέθη (έως 7 cm), ενώ τα αρσενικά σπάνια ξεπερνούν τα 6,5 cm.
Ο φυλετικός διμορφισμός διακρίνεται επίσης από τα σκούρα γκρι γαμήλια μαξιλαράκια στους αντίχειρες των αρσενικών και τη μεγαλύτερη στιβαρότητα των μπροστινών άκρων, χαρακτηριστικά σημάδια προετοιμασίας για το ζευγάρωμα.
Κατά τη γέννηση, τα γυρίνοι έχουν μήκος περίπου 6–7 mm, καστανόχρωμο με αχνές χρυσαφένιες κηλίδες, και η ανάπτυξή τους, υπό ευνοϊκές συνθήκες, ολοκληρώνεται σε περίπου τρεις μήνες.
Στη δυτική Λιγουρία, ο Βάτραχος του Lessona απαντάται αποσπασματικά, βρίσκοντας καταφύγιο κυρίως στα εναπομείναντα υγροτοπικά οικοσυστήματα των πεδινών και ημιορεινών περιοχών, από το επίπεδο της θάλασσας έως περίπου τα 500 m υψόμετρο.
Το είδος απουσιάζει από τις εσωτερικές ορεινές περιοχές και συχνά εμφανίζει απομονωμένους πληθυσμούς, ιδιαίτερα ευαίσθητους στις περιβαλλοντικές μεταβολές.
Στη δυτική Λιγουρία, η παρουσία του αποτελεί σημαντικό δείκτη της περιβαλλοντικής ποιότητας των υδάτινων συστημάτων και των παράκτιων κοιλάδων, όπου επιβιώνει παρά τη συνεχιζόμενη απώλεια κατάλληλων βιοτόπων.
Προτιμά υδάτινα περιβάλλοντα πλούσια σε βυθισμένη και παρόχθια βλάστηση: μόνιμες λιμνούλες, αργά ρέοντα κανάλια, μικρές δεξαμενές, μικρές λίμνες και παράκτιους γλυκούς υγροτόπους αποτελούν τους προτιμώμενους του χώρους.
Συχνά παρατηρείται σε πλέον σπάνιες ελώδεις περιοχές, όπου οι πυκνοί καλαμιώνες και η πλούσια φυτική κάλυψη ευνοούν την αναπαραγωγή και την επιβίωση των γυρίνων.
Η επιλογή του βιότοπου αναδεικνύει την υψηλή ευαισθησία του είδους στις μεταβολές του υδατικού καθεστώτος και της ποιότητας του νερού.
Ο Βάτραχος του Lessona είναι δραστήριος τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα, με κορύφωση κατά τις λυκόφως ώρες, όταν τα ενήλικα αρσενικά εκπέμπουν χαρακτηριστικές φωνές που ακούγονται σε μεγάλη απόσταση.
Η περίοδος χειμερίας νάρκης διαρκεί συνήθως από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο–Μάρτιο, ανάλογα με το υψόμετρο και το τοπικό κλίμα: κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα ζώα καταφεύγουν στη λάσπη ή ανάμεσα στη βλάστηση κοντά σε υδάτινα σώματα.
Η αναπαραγωγή λαμβάνει χώρα από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο· μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά εναποθέτουν από 800 έως 2.000 αυγά σε ζελατινώδεις μάζες που προσκολλώνται στη βυθισμένη βλάστηση, εξασφαλίζοντας οξυγόνωση και προστασία για τα έμβρυα.
Ο Βάτραχος του Lessona είναι ευκαιριακό είδος, τρέφεται κυρίως με υδρόβια και χερσαία έντομα, συμπληρώνοντας τη διατροφή του με μικρά καρκινοειδή, μαλάκια και, πιο σπάνια, μικρά σπονδυλωτά.
Οι γυρίνοι είναι φυτοφάγοι και μικροφάγοι, προτιμώντας άλγη, φυτικά υπολείμματα και μικροσκοπικά ασπόνδυλα που βρίσκονται ανάμεσα στη βυθισμένη βλάστηση.
Χάρη σε αυτή την ευελιξία στη διατροφή, το είδος καταφέρνει να επιβιώνει ακόμη και σε περιόδους έλλειψης τροφής και να προσαρμόζεται σε διαφορετικά μικροπεριβάλλοντα.
Οι κύριες απειλές για τον Βάτραχο του Lessona στη Λιγουρία είναι η συνεχιζόμενη καταστροφή, κατακερματισμός και υποβάθμιση των υγροτοπικών οικοσυστημάτων, η χημική ρύπανση των υδάτων (φυτοφάρμακα και γεωργικά λύματα), η εισαγωγή θηρευτικών ψαριών και ο ανταγωνισμός με άλλα είδη πράσινων βατράχων.
Οι μεταβολές στο υδατικό καθεστώς και η εξάπλωση αναδυόμενων ασθενειών (μυκητιασικές λοιμώξεις) συμβάλλουν επίσης σοβαρά στην απειλή της επιβίωσης των υπολειμματικών πληθυσμών.
Ο Βάτραχος του Lessona παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της συμμετοχής του σε ένα πολύπλοκο φυσικό σύστημα υβριδισμού με άλλα είδη πράσινων βατράχων (π.χ. Pelophylax kl. esculentus ), φαινόμενο που καθιστά μοναδική την εξελικτική του ιστορία και τη δυναμική των πληθυσμών του.
Η φωνή των αρσενικών, καθαρή και διακριτή, λειτουργεί ως αποτελεσματικό είδος-ειδικό σήμα αναγνώρισης.
Εμφανίζει έντονη πίστη σε παραδοσιακούς τόπους αναπαραγωγής και μεγαλύτερη εξάρτηση από τα υδάτινα περιβάλλοντα σε σύγκριση με άλλα συγγενικά είδη.
Στη δυτική Λιγουρία, αποτελεί αντικείμενο συνεχούς παρακολούθησης για την αξιολόγηση της ακεραιότητας των πληθυσμών και των οικολογικών σχέσεων με άλλα είδη πράσινων βατράχων.
Η διατήρησή του εξαρτάται αυστηρά από την προστασία και αποκατάσταση των εναπομεινάντων υγροτόπων και τη διατήρηση καθαρών υδάτων· τα ενεργά μέτρα διαχείρισης είναι πλέον απαραίτητα, δεδομένης της σταδιακής του μείωσης τις τελευταίες δεκαετίες λόγω βαθιών περιβαλλοντικών αλλαγών.